RUMIAN

(Anthemis) to rodzaj roślin z rodziny astrowatych, obejmujący ok. 160 gatunków, w tym pospolite w Polsce (Anthemis arvensis) i (Chamaemelum nobile). Rośliny te charakteryzują się białymi kwiatami języczkowatymi z żółtymi środkami oraz pierzastymi liśćmi. Występują głównie w Europie, Afryce Północnej i Azji, preferując suche, nasłonecznione tereny. Rumian polny to jednoroczny chwast o wysokości 15-50 cm, występujący na polach, przydrożach i glebach kwaśnych. Jego kwiaty są bezwonne, a łodyga bruzdowana. Stanowi problem w uprawach, konkurując o wodę i składniki odżywcze. Rumian rzymski to bylina o aromatycznych kwiatach, stosowana w ziołolecznictwie i kosmetyce ze względu na właściwości przeciwzapalne, przeciwbakteryjne i uspokajające. Zawiera m.in. bisabolol, chamazulen i flawonoidy, które przyspieszają gojenie ran i łagodzą dolegliwości żołądkowe. Rośliny z tego rodzaju znajdują zastosowanie w herbatkach, okładach, kąpielach oraz jako składnik maści. W ogrodnictwie cenione są jako rośliny okrywowe i ozdobne. Należy je odróżniać od rumianku pospolitego (Matricaria chamomilla), który ma silniejszy zapach i stożkowate dno kwiatowe.