SERDUSZKA

(łac. Lamprocapnos spectabilis, dawniej Dicentra spectabilis) bylina z rodziny makowatych (Papaveraceae), pochodząca z Chin i Korei, popularna w polskich ogrodach ze względu na dekoracyjne kwiaty w kształcie serc. Roślina osiąga 50–100 cm wysokości, tworząc kępy pierzastych, niebieskozielonych liści, które zasychają po kwitnieniu (maj–czerwiec). Kwiatostany w formie zwisających gron składają się z różowych lub czerwonych płatków zewnętrznych i białych wewnętrznych, przypominających „łzy”. Wymagania uprawowe: preferuje półcieniste stanowiska i żyzną, próchniczą glebę o odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym. Jest mrozoodporna (strefa 6), ale w bezśnieżne zimy wymaga okrycia. Rozmnaża się przez podział kęp wczesną wiosną lub sadzonki korzeniowe. Popularne odmiany to: ‘Alba’ – o białych kwiatach; ‘Gold Heart’ – złotożółte liście i różowe kwiaty; ‘Valentine’ – intensywnie czerwone kwiaty na purpurowych łodygach. Zastosowanie: idealna do nasadzeń pod drzewami, na rabatach bylinowych lub w kompozycjach z hostami i żurawkami. Cała roślina jest lekko toksyczna – zawiera alkaloidy mogące wywołać dolegliwości żołądkowe.