(Chrysanthemum) rodzaj roślin z rodziny astrowatych, obejmujący 37–39 gatunków występujących głównie w Azji, a także w Europie (w Polsce dziko rośnie złocień Zawadzkiego). Charakteryzuje się koszyczkowatymi kwiatostanami z białymi, żółtymi lub różowymi płatkami języczkowatymi i żółtym środkiem z kwiatów rurkowatych. Rośliny te są cenione w ogrodnictwie – zwłaszcza odmiany mieszańcowe (Ch. × morifolium), nazywane chryzantemami, uprawiane na kwiat cięty i do dekoracji. W zależności od odmiany osiągają wysokość od 10 cm do 1 m, kwitnąc od wiosny do jesieni. Wyróżnia się gatunki jednoroczne (np. polny) i byliny (np. wielki czy krzewiasty). Wymagają słonecznych stanowisk, przepuszczalnej gleby i umiarkowanego podlewania. Niektóre odmiany są wrażliwe na mróz, inne (np. wielki) wykazują pełną mrozoodporność. Ma także właściwości lecznicze – napary z kwiatów działają przeciwzapalnie, przeciwbólowo i wspomagają leczenie infekcji. W medycynie ludowej stosowano je m.in. na migreny i dolegliwości stawowe. W Azji płatki i liście są używane kulinarnie, a ekstrakty służą jako repelenty. Należy jednak pamiętać, że roślina zawiera tujon, który w nadmiarze może być toksyczny. W ogrodach popularne są odmiany o zróżnicowanych kształtach kwiatów (pomponowe, igiełkowe, parasolkowate) i kolorach (białe, czerwone, fioletowe). Często wykorzystywane są w kompozycjach naturalistycznych, łąkach kwietnych oraz jako rośliny rabatowe.