(Abies alba) majestatyczne drzewo iglaste z rodziny sosnowatych, występujące naturalnie w górach środkowej i południowej Europy. Charakteryzuje się imponującą wysokością do 55 m (rekordowe okazy nawet do 68 m) o stożkowej koronie z wyraźnym, strzelistym pniem i długowiecznością, może dożyć nawet 500 lat, stanowiąc ważny element ekosystemów leśnych. Kora gładka o srebrzystopopielaym kolorze. Igły długoś 1,5-3 cm, błyszczące, ciemnozielone. Charakterystyczne, stojące szyszki (10-15 cm), które po dojrzeniu rozpadają się na drzewie. Preferuje chłodny, wilgotny klimat i gleby żyzne, dobrze drenowane. Jest ceniona za walory ozdobne, szczególnie jako soliter w dużych ogrodach i parkach. Drewno znajduje zastosowanie w budownictwie i meblarstwie. Roślina ma również właściwości lecznicze - zawiera olejki eteryczne o działaniu przeciwzapalnym i przeciwbakteryjnym, stosowane w leczeniu chorób układu oddechowego. Wykorzystywana w aromaterapii i jako naturalne źródło witaminy C.