STOKROTKA

(Bellis perennis), zwana też łąkową lub trwałą, to wieloletnia roślina z rodziny astrowatych (Asteraceae), występująca powszechnie w Europie, Azji i Ameryce Północnej. Charakteryzuje się rozetą ciemnozielonych, łopatkowatych liści i drobnymi kwiatostanami w formie koszyczków (2–3 cm średnicy) z białymi lub różowymi płatkami języczkowymi i żółtym środkiem z kwiatów rurkowatych. Kwitnie od marca do listopada, a przy sprzyjających warunkach nawet zimą, wykazując heliotropizm – kwiaty otwierają się za dnia, zamykając na noc. Roślina preferuje stanowiska słoneczne lub półcieniste, rośnie na trawnikach, łąkach i przydrożach, tolerując różne typy gleb. Jest odporna na mróz i suszę, rozmnaża się przez nasiona lub rozłogi. W medycynie ludowej wykorzystuje się jej liście i kwiaty bogate w flawonoidy, saponiny i olejki eteryczne – napary działają przeciwzapalnie, moczopędnie i wspomagają gojenie ran. Młode liście i płatki są jadalne, dodawane do sałatek lub herbat. W kulturze stokrotka symbolizuje niewinność, jest narodowym kwiatem Holandii. W ogrodach uprawia się jej odmiany ozdobne (np. pomponowe) o pełnych kwiatach w odcieniach bieli, różu i czerwieni, kwitnące od wiosny do lata. Ze względu na niskie wymagania i dekoracyjność, często stosuje się ją na obwódki, rabaty oraz w kompozycjach balkonowych.