(łac. Aesculus hippocastanum L.) majestatyczne drzewo liściaste z rodziny mydleńcowatych, wywodzące się z Półwyspu Bałkańskiego. Charakteryzuje się imponującym wzrostem, osiągając wysokość do 30 metrów oraz średnicę pnia do 2 metrów. Jego rozpoznawalnymi cechami są duże, dłoniasto złożone liście, białe, stożkowate kwiatostany kwitnące w maju, oraz brązowe nasiona (kasztany) otoczone kolczastymi owocniami, dojrzewającymi we wrześniu. Rozpowszechniony w Europie w XVI i XVII wieku, głównie w okresie ekspansji tureckiej, stał się symbolem urodzajności, obfitości oraz ochrony przed złymi mocami. Współcześnie jest powszechnie uprawiany na wielu kontynentach, szczególnie w parkach, alejach i obszarach zurbanizowanych, gdzie pełni funkcję ozdobną i cieniodajną. Drzewo to cenione jest również za swoje właściwości lecznicze i kosmetyczne. Znane ze swoich działań przeciwzapalnych, przeciwobrzękowych oraz wspomagających uszczelnianie naczyń krwionośnych, jest wykorzystywane w medycynie i kosmetyce. Liście, kwiaty oraz owoce kasztanowca mają zastosowanie w leczeniu, a także w walce z cellulitem. Dodatkowo, jest rośliną miododajną. Stanowi także inspirację dla artystów, którzy w jego symbolice dostrzegają mądrość, rozwagę i cykliczną odnowę. Jako motyw w literaturze i sztuce, symbolizuje siłę oraz trwałość. Mimo że zmaga się z zagrożeniami, takimi jak inwazja szrotówka kasztanowcowiaczka i inne patogeny, pozostaje cenionym gatunkiem, łączącym estetyczne walory z licznymi praktycznymi zastosowaniami w medycynie i przemyśle kosmetycznym.