(Picea sitchensis) to gatunek drzewa iglastego z rodziny sosnowatych (Pinaceae), pochodzący z zachodnich wybrzeży Ameryki Północnej, gdzie występuje w dolinach rzek oraz na terenach nadmorskich. W naturalnym środowisku osiąga wysokość do 60 metrów, a w Europie, gdzie został sprowadzony, dorasta do około 40 metrów. Drzewo charakteryzuje się szerokostożkowatą koroną oraz jasnobrązowymi, głęboko bruzdowanymi pędami. Igły są bardzo wąskie, spłaszczone, kłujące, z wierzchu zielone i błyszczące, a od spodu białe. Szyszki mają średnią wielkość i brązowy kolor. Jest jednym z najszybciej rosnących gatunków świerków i może żyć nawet 500 lat. Ze względu na swoje szybkie tempo wzrostu i odporność, jest ceniony w leśnictwie i wykorzystywany do produkcji drewna oraz jako drzewo ozdobne w ogrodach i parkach.