ŻAGWIN

(Aubrieta cultorum) niska, zimozielona bylina z rodziny kapustowatych, tworząca gęste, poduszkowate kobierce o wysokości 5–10 cm. Charakteryzuje się rozgałęzionymi, płożącymi pędami pokrytymi drobnymi, szarozielonymi, owłosionymi liśćmi o ząbkowanych brzegach. Kwitnie obficie w kwietniu i maju, obsypując się licznymi, czteropłatkowymi kwiatami w odcieniach fioletu, różu, bieli lub czerwieni. Niektóre odmiany powtarzają kwitnienie latem. Roślina preferuje stanowiska słoneczne i przepuszczalne, umiarkowanie żyzne gleby o odczynie zasadowym lub obojętnym. Jest mrozoodporna, ale w surowe zimy wymaga okrycia gałązkami stroiszu. Łatwa w uprawie, rozmnażana przez podział kęp, sadzonki lub nasiona (choć siewki nie powtarzają cech odmianowych). Klasyczna bylina skalniakowa, idealna do sadzenia na murkach, skarpach, w szczelinach ścieżek lub jako obwódka rabat. Tworzy efektowne kompozycje z floksami szydlastymi, gęsiówką czy smagliczką. Popularne odmiany: ‘Axcent Burgundy’ (ciemnoczerwona), ‘Winterberg’ (biała, pełna), ‘Variegata’ (liście kremowoobrzeżone).