(łac. Paulownia), znana również jako pawłownia, to rodzaj roślin z rodziny paulowniowatych (łac. Paulowniaceae), obejmujący od 6 do 17 gatunków, w zależności od przyjętej klasyfikacji. Naturalnie występuje w ciepłych rejonach Azji Wschodniej, głównie w Chinach. Jest to roślina, która może przyjąć formę dużego drzewa osiągającego wysokość do 10 m lub okazałego krzewu. Charakteryzuje się rozłożystym, parasolowatym pokrojem oraz dużymi, sercowatymi, sezonowymi liśćmi, które są zielone i piłkowane na brzegach. Kwiaty dzwonkowate, białe lub kolorowe, zebrane w duże, stojące, wiechowate kwiatostany, a ich kwitnienie przypada na okres od maja do czerwca. Owoce to zdrewniałe, jajowate torebki w szarobrązowym kolorze. Najlepiej rośnie w ciepłych, słonecznych i osłoniętych od wiatru miejscach, na glebach żyznych, przepuszczalnych i umiarkowanie wilgotnych, o odczynie obojętnym. Roślina jest mrozoodporna w ograniczonym stopniu, dlatego w Polsce wymaga okrywania na zimę. W pielęgnacji wymaga regularnego podlewania, szczególnie w okresach suszy, oraz corocznego nawożenia kompostem lub nawozem mineralnym. Dobrze znosi przycinanie, co pozwala na jej formowanie. Roślina ceniona za szybki wzrost, efektowne kwitnienie oraz zdolność do pochłaniania dużych ilości dwutlenku węgla. Znajduje zastosowanie jako soliter w ogrodach przydomowych, w parkach oraz w zieleni miejskiej, a także może być uprawiana w dużych pojemnikach.