(łac. Andromeda) rodzaj roślin należący do rodziny wrzosowatych. Roślina ta występuje w północnej części Europy, Azji i Ameryki Północnej, preferując wilgotne torfowiska wysokie i przejściowe. Zimozielona krzewinka, która dorasta do wysokości 15-40 cm. Charakteryzuje się wąskimi, skórzastymi liśćmi o długości 1-5 cm, ciemnozielonymi z wierzchu i sinobiałymi od spodu, co nadaje jej subtelny, lecz elegancki wygląd przez cały rok. W okresie kwitnienia, roślina zaskakuje swoimi dzwonkowatymi kwiatami, które mogą być różowe lub białe. Kwiaty zebrane są w zwisające baldachogrona, składające się z 2-8 sztuk. Po przekwitnieniu, wytwarza kuliste owoce w postaci torebek. Roślina preferuje kwaśne, wilgotne gleby torfowe o pH 3,8-5,0. Jest typowym gatunkiem torfowiskowym, występującym głównie w niższych partiach Polski, ale rzadziej w górach. Z tego względu, uprawa wymaga zapewnienia odpowiednich warunków – stanowiska słonecznego lub półcienistego oraz gleby o wysokiej wilgotności. Ze względu na swoje dekoracyjne walory, jest ceniona w ogrodnictwie, szczególnie w ogrodach skalnych, wrzosowiskach oraz w małych, zwartych nasadzeniach. Zimozielone liście i efektowne kwiaty sprawiają, że jest to roślina, która ozdabia przestrzeń przez wiele miesięcy. Warto jednak pamiętać, że jest to roślina trująca – zawiera andromedotoksynę, która może być niebezpieczna dla ludzi i zwierząt. Ma również ciekawą historię geologiczną – w przeszłości była znacznie bardziej zróżnicowana, a liczne skamieniałości tego rodzaju datowane są na trzeciorzęd. W Polsce opisano co najmniej 7 gatunków kopalnych, co świadczy o jej dawnej obfitości.