WIELOSIŁ

(Polemonium caeruleum) - okazała bylina należąca do rodziny wielosiłowatych (Polemoniaceae). W Polsce jest jedynym rodzimym przedstawicielem tego rodzaju i podlega ścisłej ochronie gatunkowej ze względu na stopniowe zanikanie naturalnych stanowisk. Roślina osiąga 60–100 cm wysokości, charakteryzuje się mięsistym kłączem, pierzastymi liśćmi (nazywanymi „Jakubową Drabiną”) oraz niebieskofioletowymi, dzwonkowatymi kwiatami zebranymi w wiechy, które kwitną od czerwca do sierpnia i przyciągają owady zapylające. Występuje głównie na wilgotnych łąkach, torfowiskach i skrajach lasów w Europie, Azji i Ameryce Północnej. W Polsce naturalne stanowiska znajdują się m.in. na Pomorzu i Lubelszczyźnie, ale roślina jest też uprawiana w ogrodach ze względu na dekoracyjne kwiaty i liście. Preferuje gleby żyzne, próchnicze, o stałej wilgotności, oraz stanowiska słoneczne do półcienistych. Surowcem leczniczym są korzenie i kłącza zawierające saponiny, flawonoidy i olejki eteryczne. Stosuje się je w ziołolecznictwie jako środek wykrztuśny, uspokajający i obniżający ciśnienie krwi. W ogrodach sprawdza się na rabatach, w kompozycjach naturalistycznych oraz jako roślina miododajna. Łatwa w uprawie – rozmnaża się przez podział kłączy lub wysiew nasion wymagających stratyfikacji.