LIPA SZEROKOLISTNA

(łac. Tilia platyphyllos) imponujące drzewo liściaste z rodziny ślazowatych, występujące naturalnie w Europie Środkowej i Południowej oraz na Kaukazie, gdzie w Polsce osiąga północną granicę swojego zasięgu. Może dorastać do 30-40 metrów wysokości, z pierśnicą sięgającą 150-270 cm. Korona jest szeroka, rozłożysta, a jej dolne gałęzie często przewieszają się, co dodaje drzewu majestatycznego charakteru. Liście duże, sercowato-jajowate, ciemnozielone, z błyszczącą powierzchnią od strony wierzchniej, natomiast od spodu są delikatnie owłosione i posiadają charakterystyczne kępki białych włosków w kątach nerwów. Kwiaty kremowożółte, silnie pachnące, zebrane w zwisające kwiatostany, złożone z 2-5 kwiatów. Owocem jest kulisty orzeszek o średnicy 8-10 mm, pokryty gęstym filcowatym owłosieniem. Preferuje stanowiska słoneczne lub półcieniste oraz gleby żyzne, próchnicze, wilgotne, o odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym. Drzewo to cechuje się wysoką mrozoodpornością, znosząc temperatury do -21°C/-26°C. Znajduje szerokie zastosowanie – jest idealna do nasadzeń parkowych, alejowych i w dużych ogrodach. Jest także cennym źródłem nektaru dla pszczół i innych owadów zapylających. Kwiaty wykorzystywane są w ziołolecznictwie, posiadając właściwości uspokajające i przeciwgorączkowe. Drewno jest cenione w snycerstwie oraz do wyrobu instrumentów muzycznych. Pielęgnacja tego drzewa obejmuje regularne podlewanie, szczególnie młodych okazów i w okresach suszy, a także nawożenie organiczne lub mineralne w okresie wegetacji. Choć nie wymaga intensywnego cięcia, najlepiej przeprowadzać przycinanie na przedwiośniu (luty-marzec). Jest długowieczna, mogąca dożyć nawet 500 lat. Kwitnie najwcześniej spośród innych gatunków, zazwyczaj w połowie czerwca. Z tego drewna powstało wiele cennych rzeźb sakralnych, w tym słynny Ołtarz Wita Stwosza.