(łac. Miscanthus) rodzaj wieloletnich traw z rodziny wiechlinowatych, obejmujący od 14 do 20 gatunków. Pochodzący głównie z południowo-wschodniej Azji oraz wysp Pacyfiku, charakteryzuje się wysokimi, tęgimi pędami i kępiastym pokrojem. Rośliny te wyróżniają się wąsko-lancetowatymi liśćmi, często z białym pasem pośrodku, oraz srebrzystymi, wiechowatymi kwiatostanami, które pojawiają się jesienią. Cechuje je również wysoka odporność na niskie temperatury oraz mechanizm fotosyntezy typu C4, co zapewnia efektywne wykorzystanie wody i CO2. Znajdują szerokie zastosowanie. Są popularnymi roślinami ozdobnymi w ogrodach i przestrzeniach miejskich, a także stanowią doskonałe źródło biomasy wykorzystywanej do celów energetycznych. Dodatkowo, rośliny te pełnią funkcję osłonową i tworzą tła dla innych roślin. Preferują stanowiska słoneczne oraz gleby gliniaste, umiarkowanie wilgotne. Ich uprawa może trwać nawet 20 lat na jednym stanowisku, co czyni je roślinami długoterminowego użytkowania.