DĄB BEZSZYPUŁKOWY

(Quercus petraea) długowieczne drzewo liściaste z rodziny bukowatych (Fagaceae), osiągające wysokość do 40 metrów. Charakteryzuje się prostym, smukłym pniem, szeroką, jajowatą koroną oraz głęboko spękaną, szarobrunatną korą u starszych drzew. Młode pędy mają gładką korę i srebrzyste owłosienie. Liście  bezszypułkowego są odwrotnie jajowate, pierzastowrębne, o długości 8–12 cm, z zaokrąglonymi klapami. Ich ogonki są dłuższe niż u dębu szypułkowego, a unerwienie dochodzi do końców klap. Owoce to żołędzie osadzone bezpośrednio na gałęziach (bez szypułek), co odróżnia ten gatunek od dębu szypułkowego. Preferuje gleby lekkie, gliniasto-piaszczyste i umiarkowanie wilgotne. Jest bardziej ciepłolubny niż jego krewniak i występuje głównie na suchszych siedliskach w borach mieszanych lub dąbrowach. Drewno tego gatunku jest twarde, trwałe i odporne na gnicie, wykorzystywane w budownictwie, meblarstwie oraz do produkcji beczek. Jest ważnym elementem ekosystemów leśnych, dostarczając pokarmu wielu gatunkom zwierząt.