Znany również jako wiciokrzew, to rodzaj roślin wieloletnich należący do rodziny przewiertniowatych (łac. Caprifoliaceae). Obejmuje około 180 gatunków, które występują w formie krzewów, niewielkich drzew oraz roślin pnących, szeroko rozprzestrzenionych na półkuli północnej. Charakterystyczne cechy to zmienny pokrój – w zależności od gatunku, może przybierać formę krzewu o wysokości 1-2 m, rośliny pnącej lub niskiego krzewu okrywowego. Liście są nakrzyżległe, całobrzegie, często owłosione. Kwiaty, zazwyczaj wonne, szczególnie wieczorem i nocą, przyciągają owady oraz kolibry. U niektórych gatunków, jak jagody kamczackie (łac. Lonicera caerulea var. kamtschatica), owoce są jadalne. Szerokie zastosowanie w ogrodnictwie i medycynie naturalnej. W ogrodach wykorzystywany jest do sadzenia na rabatach, skarpach, w tworzeniu żywopłotów, ogrodach skalnych i japońskich, a także jako roślina okrywowa. W medycynie naturalnej doceniany jest za swoje właściwości lecznicze, w tym działanie przeciwzapalne, antyseptyczne, moczopędne, oraz zastosowanie w leczeniu schorzeń układu krwionośnego. Dodatkowo, roślina jest bogata w witaminę C i antyoksydanty. Uprawa jest stosunkowo łatwa. Preferuje stanowiska słoneczne lub półcieniste, nie ma specjalnych wymagań co do gleby, a także jest odporny na mróz (choć młode pędy mogą przemarzać). Rośnie szybko, tworząc gęste krzewy, co sprawia, że jest cenioną rośliną w ogrodnictwie krajobrazowym i przydomowym, oferującą nie tylko walory estetyczne, ale także potencjalne korzyści zdrowotne.