(Physostegia) rodzaj bylin z rodziny jasnotowatych (Lamiaceae), obejmujący około 12 gatunków pochodzących z Ameryki Północnej. Przyjazne dla owadów miododajnych, zebrane w kłosowate kwiatostany kwiaty o rurkowatej formie, najczęściej w kolorze różowym, białym lub lawendowym. Długi okres kwitnienia przypada na miesiące lipiec – wrzesień. Kwiaty fantastycznie prezentują się w ciętych bukietach. Roślina w zależności od odmiany może osiągnąć od 60 do 120 cm wysokości. Rośnie w pokroju kępiastym, wyprostowanym. Posiada charakterystyczne lancetowate, ząbkowane ulistnienie o ciemno zielonej barwie. Do zalet tej byliny należy łatwość uprawy i mała wymagalność. Wystarczy jej żyzna, wilgotna, ale dobrze przepuszczalna gleba i stanowisko słoneczne bądź półcieniste. Dobrze znosi okresowe zalewanie i jest mrozoodporna nawet do -30°C. Jest ceniona za efektowne kwitnienie i łatwość uprawy. Warto pamiętać o podpieraniu wyższych odmian, aby zapobiec wyleganiu. Regularne usuwanie przekwitłych kwiatostanów przedłuża okres kwitnienia. Roślina ta doskonale komponuje się z trawami ozdobnymi i innymi bylinami kwitnącymi późnym latem. Świetnie sprawdzi się na rabatach bylinowych, nad brzegami oczek wodnych i strumieni, a także w ogrodach naturalistycznych i preriowych.