Znany również jako jarzębina lub jarząb zwyczajny, to wieloletnia roślina należąca do rodziny różowatych. Jest to drzewo lub krzew osiągające wysokość do 15 metrów, występujące powszechnie w Europie, południowo-zachodniej Azji i zachodniej Syberii. Charakteryzuje się gładką, jasną korą, która z wiekiem staje się spękana. Liście jarzębu są nieparzysto-pierzaste, złożone z 9-15 piłkowanych listków. Kwiaty są drobne, białe lub żółtawe, zebrane w baldachokształtne kwiatostany, kwitnące od maja do czerwca. Najbardziej rozpoznawalną cechą są jego owoce - kuliste, jaskrawoczerwone jagody o średnicy 8-10 mm, pojawiające się od lipca do października. Owoce te są ważnym źródłem pożywienia dla ptaków i zwierząt leśnych. Ceniony nie tylko ze względów ozdobnych, ale także dla swoich właściwości leczniczych. Znajduje zastosowanie w medycynie ludowej, a jego owoce są wykorzystywane do produkcji przetworów.