(Syringa), popularny krzew ozdobny z rodziny oliwkowatych, pochodzi z południowo-wschodniej Europy i został sprowadzony do Europy Zachodniej w XVI wieku. Jest znany również jako bez. Charakteryzuje się szeroko rozgałęzionym pokrojem, osiągającym wysokość do 7 m. Liście są szerokojajowate, ciemnozielone, osiągające długość do 12 cm. Kwiaty drobne, rurkowate, zebrane w wiechowate kwiatostany o długości do 20 cm. Kwitnie obficie od kwietnia do czerwca, wydzielając intensywny, przyjemny zapach. Owocem jest podłużna, brunatna torebka. Najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych lub lekko zacienionych. Preferuje gleby żyzne, przepuszczalne, o odczynie obojętnym lub lekko zasadowym. Roślina jest odporna na mróz, suszę oraz zanieczyszczenia powietrza. Wymaga regularnego cięcia po kwitnieniu, aby zachować kształt i stymulować kolejne kwitnienie. Wiosenne nawożenie kompostem lub nawozami wieloskładnikowymi wspomaga wzrost i kwitnienie, a młode okazy wymagają regularnego podlewania. Powszechnie stosowany w ogrodach przydomowych, parkach oraz nasadzeniach miejskich. Często wykorzystywany do tworzenia żywopłotów, szpalerów lub jako soliter. Kwiaty nadają się na cięte bukiety, a roślina jest także wykorzystywana w perfumiarstwie i kosmetyce. Istnieje około 1000 odmian bzu, różniących się kolorem kwiatów (od białego przez różowy do fioletowego), kształtem oraz wielkością kwiatostanów. Posiada także swoje właściwości lecznicze. Napary z kwiatów mają działanie wzmacniające, przeciwzapalne i oczyszczające.