KLON JAWOR

(łac. Acer pseudoplatanus L.) majestatyczne drzewo liściaste z rodziny mydleńcowatych, będące największym rodzimym gatunkiem klonu w Polsce. Występuje naturalnie w Europie Środkowej i na północnym Kaukazie, a w Polsce można je spotkać głównie w lasach górskich, wyżynnych i mieszanych na pogórzu. Drzewo o imponujących rozmiarach, które dorasta do 30-40 metrów wysokości, a w wyjątkowych przypadkach może osiągnąć nawet 42 metry. Jego korona jest szeroka i wysoko wysklepiona, co nadaje mu majestatyczny wygląd. Pień gruby, prosty, podzielony na konary, a jego kora charakteryzuje się szarym kolorem, początkowo gładka, z czasem staje się żłobiona i łuszcząca się tafelkowato. Duże, dłoniasto klapowane liście, zwykle 5-klapowe, osiągające długość 10-20 cm. Z wierzchu mają ciemnozielony kolor, a od spodu są szarozielone. W maju, po rozwinięciu liści, pojawiają się żółtozielone kwiaty, zebrane w długie, zwisające kwiatostany. Owoce to podwójne skrzydlaki, zwane "noskami", których skrzydełka mają długość 3-5 cm i dojrzewają w okresie od września do października. Preferuje gleby zasobne, średnie do głębokich, w tym również kamieniste. W młodości znosi półcień, jednak dorosłe drzewa są światłolubne. Charakteryzuje się wysoką mrozoodpornością, wytrzymując temperatury do -30°C, a także jest odporny na szkodniki i zanieczyszczenia środowiska. Ceniony jako drzewo parkowe i alejowe, doskonale komponując się w krajobrazie miejskim. Jego cenne drewno wykorzystywane jest w meblarstwie, lutnictwie oraz przemyśle. Jest także rośliną miododajną, a jego wydajność pyłkowa wynosi 31-60 kg/ha. Ponadto, pełni rolę naturalnego filtra powietrza, produkując około 1,1 kg tlenu dziennie. Może żyć od 250 do 350 lat, a wyjątkowo nawet do 500 lat. W kulturze ludowej uważany był za święte drzewo Słowiańszczyzny.