MIŁKA

(łac. Adonis vernalis) wieloletnia bylina z rodziny jaskrowatych, występująca naturalnie w Europie i Azji. W Polsce jest gatunkiem rzadkim i objętym ścisłą ochroną. Roślina osiąga wysokość do 40 cm i charakteryzuje się prostą, słabo rozgałęzioną łodygą oraz pierzastymi, szarozielonymi liśćmi. Wyróżnia się intensywnie żółtymi kwiatami o średnicy 4-6 cm, które pojawiają się wczesną wiosną (kwiecień-maj). Preferuje nasłonecznione stanowiska i gleby zasobne w wapń. Owocem są drobne orzeszki zebrane w owoc zbiorowy przypominający jeżynę. Roślina ta ma długą historię zastosowań w medycynie ludowej, szczególnie w leczeniu chorób serca. Zawiera glikozydy nasercowe, które mogą wzmacniać pracę mięśnia sercowego. Jednak ze względu na swoją toksyczność, stosowanie wymaga ostrożności. W kulturze symbolizuje piękno i młodość, a jego nazwa łacińska nawiązuje do mitologicznego Adonisa. Obecnie jest ceniony nie tylko za właściwości lecznicze, ale także jako roślina ozdobna w ogrodnictwie.