(łac. Rhus typhina) to efektowna roślina ozdobna z rodziny nanerczowatych, pochodząca z Ameryki Północnej. Charakteryzuje się szybkim wzrostem, osiągając wysokość od 3 do 10 metrów, oraz szeroko rozgałęzioną koroną. Jego pierzaste liście w okresie jesiennym przybierają intensywne odcienie czerwieni i pomarańczy, co stanowi spektakularny widok. Wyróżnia się stożkowatymi kwiatostanami z drobnymi, zielonkawo-żółtymi kwiatami, które pojawiają się latem. Po kwitnieniu roślina wytwarza czerwone, włochate owoce, które są bogate w witaminę C. Roślina jest również ceniona za zdolność adaptacji do różnych warunków klimatycznych. W ogrodnictwie jest wykorzystywany ze względu na swoje walory ozdobne, w tym efektowny pokrój, intensywne jesienne przebarwienie liści oraz atrakcyjność dla pszczół i innych owadów zapylających. Roślina jest odporna na mrozy, suszę i zanieczyszczenia miejskie. Ponadto, owoce mają kwaśny, cytrynowy smak i są wykorzystywane do przygotowywania napojów, w tym popularnej "sumakowej lemoniady", oraz do aromatyzowania potraw i napojów. W medycynie ludowej znajduje zastosowanie jako środek antyseptyczny i ściągający, wykorzystywany w leczeniu bólu gardła, biegunek oraz infekcji skórnych. Roślina jest także używana w homeopatii. Dodatkowo, jest źródłem tanin, stanowi roślinę miododajną, a także może być wykorzystywany do odstraszania komarów oraz stabilizacji zboczy i skarp. Mimo licznych zalet, uznawany jest za gatunek inwazyjny w wielu regionach poza swoim naturalnym zasięgiem. W związku z tym jego uprawa może być ograniczona lub zakazana w niektórych obszarach.