(Fagus sylvatica) majestatyczne drzewo liściaste z rodziny bukowatych, powszechnie występujące w lasach Europy. Osiąga wysokość 30-40 metrów, tworząc szeroką, rozłożystą koronę. Charakteryzuje się gładką, szarą korą oraz owalnymi, ciemnozielonymi liśćmi o wyraźnym unerwieniu, które jesienią przebarwiają się na złocistożółte i brązowe odcienie. Jest ceniony za walory ozdobne i ekologiczne. Doskonale nadaje się do dużych ogrodów, parków i przestrzeni publicznych jako soliter lub element alei. Jego gęste ulistnienie tworzy naturalne ekrany wiatrowe i osłony prywatności. Drzewo ma właściwości lecznicze. Napar z liści działa odkażająco, oczyszczająco, przeciwzapalnie i przeciwalergicznie. Pomaga w leczeniu bólu gardła i głowy, poprawia krążenie i funkcje nerek. Wspomaga odprężenie, poprawia koncentrację i nastrój, dodaje wiary we własne siły. Owoce buka (bukiew) są jadalne po uprażeniu i stanowią pożywienie dla zwierząt. Drzewo zapewnia schronienie dla ptaków i małych ssaków.