PEROWSKIA

(łac. Perovskia atriplicifolia), znana również jako rosyjska szałwia, to wieloletni półkrzew z rodziny jasnotowatych (łac. Lamiaceae). Naturalnie występuje w środkowo-zachodniej Azji, obejmując obszary od Iranu po Indie i Tybet, a na północy sięga Kazachstanu. Roślina osiąga wysokość od 80 do 150 cm, w zależności od odmiany i warunków uprawy. Charakteryzuje się srebrzysto-szarymi, drobnymi, głęboko wcinanymi liśćmi, które są podwójnie pierzastosieczne i mają zapach przypominający szałwię. Kwiaty drobne, rurkowate, w odcieniach pastelowego niebieskiego lub fioletowo-błękitnego, zebrane w długie kwiatostany o długości 40-50 cm. Kwitnienie trwa od lipca do września, a nawet do pierwszych przymrozków. Preferuje stanowiska słoneczne, ciepłe, osłonięte od wiatru, oraz gleby lekkie, przepuszczalne, o odczynie zasadowym lub obojętnym. Jest odporna na suszę po ukorzenieniu i nie wymaga intensywnego nawożenia, preferując ubogie gleby. Roślina nie wymaga częstego podlewania, a jej pielęgnacja polega na przycinaniu wczesną wiosną, nisko przy ziemi, w celu stymulacji wzrostu nowych pędów. Odporna na zimę i nie wymaga specjalnej ochrony, chociaż korzenie można okryć kopczykiem. Roślina jest ceniona za efektowne kwitnienie, odporność na trudne warunki oraz atrakcyjność dla owadów zapylających. Jej srebrzyste pędy stanowią ozdobę nawet zimą, co czyni ją wartościowym elementem całorocznych kompozycji ogrodowych. Doskonale sprawdza się w ogrodach w stylu preriowym, śródziemnomorskim, wiejskim i naturalistycznym, a także w rabatach bylinowych, żwirowych i skalnych. Może być również uprawiana w donicach na balkonach i tarasach, a jej elegancki wygląd świetnie komponuje się z trawami ozdobnymi, lawendą i innymi roślinami o podobnych wymaganiach.