PERUKOWIEC

(łac. Cotinus) rodzaj roślin należący do rodziny nanerczowatych (łac. Anacardiaceae). Obejmuje 3-7 gatunków krzewów lub małych drzew, występujących naturalnie w południowej Europie, Azji i Ameryce Północnej. Dorasta do 3-5 metrów wysokości, tworząc rozłożysty, zaokrąglony pokrój. Liście są owalne, o długości 3-8 cm. Jesienią przebarwiają się na atrakcyjne żółto-pomarańczowe lub purpurowe odcienie. Główną ozdobą są kwiatostany przypominające perukę, od których wzięła się nazwa rośliny. Kwiaty są drobne, zebrane w wiechowate kwiatostany, które po przekwitnięciu tworzą charakterystyczne, pierzaste owocostany przypominające obłoczki dymu. Preferuje stanowiska słoneczne, ciepłe i osłonięte od wiatru. Najlepiej rośnie na glebach lekkich, przepuszczalnych, piaszczysto-gliniastych, o odczynie obojętnym lub lekko zasadowym. Jest odporny na suszę i zanieczyszczenia powietrza, co czyni go idealnym do uprawy w miastach. W ogrodnictwie znajduje szerokie zastosowanie. Może być sadzony jako soliter, w grupach lub żywopłotach. Szczególnie efektownie prezentuje się na tle ciemnozielonych roślin iglastych lub jako kontrast dla innych krzewów liściastych. Nie wymaga intensywnej pielęgnacji. Dobrze znosi okresowe przesuszenie podłoża, a podlewania wymaga głównie w pierwszym roku po posadzeniu. Nie potrzebuje regularnego cięcia, choć można je przeprowadzić w celu korekty pokroju.