JUKA

(łac. Yucca) rodzaj roślin z rodziny szparagowatych, obejmujący około 50 gatunków bylin, krzewów i drzew. Naturalnie występuje w Ameryce Północnej i Środkowej, ale została wprowadzona na wszystkie kontynenty poza Antarktydą. Charakteryzuje się wiecznie zielonymi, sztywnymi, mieczowatymi liśćmi, często zakończonymi ostrym kolcem, tworzącymi rozety. Może przybierać formę byliny, krzewu lub drzewa o grubej łodydze lub rozgałęzionym pniu. Kwiaty są białe lub kremowe, dzwonkowate, zebrane w wiechę na szczycie pędu. Kwitnienie najczęściej przypada na przełom czerwca i lipca. Jest łatwa w uprawie, odporna na suszę i nie wymaga intensywnej pielęgnacji. Preferuje stanowiska słoneczne i przepuszczalne podłoże. W warunkach domowych dorasta do 3-4 metrów, rosnąc bardzo wolno - około 15-30 cm rocznie.