(Baptisia), znana również jako indygowiec, to rodzaj roślin z rodziny bobowatych (Fabaceae), obejmujący około 20 gatunków bylin pochodzących z Ameryki Północnej. Nazwa pochodzi od greckiego słowa "baptizein" (zanurzać), co nawiązuje do dawnego wykorzystania rośliny do barwienia tkanin. Kwiaty charakterystyczne, wzniesione, zebranych w długie grona, motylkowe, występują najczęściej w kolorze niebieskim, fioletowym, żółtym bądź białym. Warto zaznaczyć, że jest to roślina miododajna, przyciągająca pszczoły i motyle, a także strąki po przekwitnięciu mogą być wykorzystywane w suchych bukietach. Dla zachowania zwartego pokroju zaleca się przycinanie po kwitnieniu. Posiada trójlistkowe, szarozielone lub niebieskozielone ulistnienie. Osiąga od 90 do 150 cm wysokości. Pokrój rośliny krzaczasty, zwarty. Po odpowiednim ukorzenieniu jest odporna na suszę, tworzy głęboki, palowy system korzeniowy, co utrudnia przesadzanie. Gleba przepuszczalna, umiarkowanie żyzna, o odczynie obojętnym do lekko kwaśnego i stanowisko słoneczne lub lekko zacienione jest dla niej najodpowiedniejsze. Znosi temperatury do -30°C. Pięknie wygląda jako soliter, a także posadzona w grupach. Zastosowanie znajduje również na rabatach bylinowych, w ogrodach naturalistycznych oraz jako kwiat cięty. Wszystkie części rośliny są trujące w przypadku spożycia.