(Lysimachia) rodzaj bylin z rodziny pierwiosnkowatych (Primulaceae), obejmujący ok. 150 gatunków występujących głównie w Europie i Azji. W Polsce najpospolitsza jest Lysimachia nummularia, tworząca niskie (5 cm), rozległe kobierce. Jej płożące, czterokanciaste łodygi osiągają 60 cm długości, a okrągłe liście ułożone są w jednej płaszczyźnie. Kwitnie od czerwca do sierpnia, wytwarzając żółte kwiaty o średnicy 3 cm. Preferuje wilgotne, średnio żyzne gleby o odczynie obojętnym, najlepiej rośnie w cieniu i półcieniu, jednak odmiany żółtolistne wymagają słońca. Strefa mrozoodporności USDA 4 - 10, choć pędy mogą przemarzać. Roślina ekspansywna – łatwo się rozrasta przez ukorzeniające pędy. Stosowana jako roślina okrywowa pod drzewami, nad zbiornikami wodnymi oraz w ogrodach naturalistycznych. Popularne odmiany ogrodowe to 'Aurea' o złocistych liściach5 i 'Goldilocks' do wiszących pojemników. Wymaga kontroli rozrostu – pędy łatwo ukorzeniają się w nowych miejscach.