GRAB

(łac. Carpinus betulus) średniej wielkości drzewo liściaste z rodziny brzozowatych, naturalnie występujące w Europie od Francji do Ukrainy. Osiąga wysokość do 25-30 metrów, tworząc szeroką, często miotłowatą koronę. Charakteryzuje się gładką, szarą korą z jaśniejszymi smugami, która z wiekiem staje się falista i nieregularnie pofałdowana. Liście pojedyncze, podwójnie piłkowane, o długości do 10 cm, ciemnozielone, jesienią przebarwiające się na żółto. Kwitnie w maju, tworząc kotki kwiatowe. Owoce to niewielkie orzeszki z trójklapowymi skrzydełkami, dojrzewające od września do października. Preferuje żyzne, gliniaste gleby, ale dobrze rośnie też na różnych typach podłoża. Jest wyjątkowo odporny na cięcie, co czyni go idealnym do formowania żywopłotów i szpalerów. Ceniony w ogrodnictwie za walory dekoracyjne i łatwość uprawy. Drewno grabu, twarde i ciężkie, znajduje zastosowanie w meblarstwie i jako opał. Odgrywa istotną rolę ekologiczną w lasach, stanowiąc ważny składnik grądów i innych zbiorowisk leśnych.