LIPA SREBRZYSTA

(łac. Tilia tomentosa) imponujące drzewo liściaste z rodziny ślazowatych, które wyróżnia się zarówno walorami estetycznymi, jak i użytkowymi. Dorasta do wysokości 25-30 metrów, a jego szeroka, kulista korona o średnicy 15-20 metrów przyciąga uwagę. Drzewo posiada charakterystyczne liście, które są duże, sercowate i mają ciemnozieloną barwę z wierzchu, natomiast od spodu są srebrzystobiałe, co szczególnie podkreśla jego wygląd w wietrzne dni. Kwiaty kremowożółte i intensywnie pachnące, tworzą zwisające kwiatostany, które kwitną od lipca do sierpnia. Kora tego drzewa jest szara, gładka na początku, a później staje się bruzdkowana. Preferuje stanowiska słoneczne lub lekko zacienione oraz gleby średnio żyzne, przepuszczalne i umiarkowanie wilgotne. Jest odporna na mrozy, znosząc temperatury do -21°C/-26°C, co czyni ją wyjątkowo wytrzymałą na różnorodne warunki atmosferyczne. Doskonale sprawdza się w miastach, dzięki swojej odporności na zanieczyszczenia powietrza i suszę. Znajduje szerokie zastosowanie w parkach, dużych ogrodach, alejach oraz jako soliter. Stanowi także cenne źródło nektaru dla pszczół i innych owadów zapylających. Pielęgnacja tego drzewa jest stosunkowo prosta, ponieważ dobrze znosi formowanie i nie wymaga intensywnego cięcia. Jest odporna na choroby i szkodniki, co dodatkowo podnosi jej atrakcyjność jako roślina do miejskich nasadzeń. Kwiaty mają również właściwości lecznicze – wykorzystywane są w ziołolecznictwie, szczególnie w formie naparów o działaniu uspokajającym, przeciwgorączkowym i wspomagającym potliwość. Dzięki swojej długowieczności, może stanowić cenny element krajobrazu przez wiele pokoleń, łącząc w sobie funkcje ozdobne, ekologiczne i praktyczne.