BRZOZA

Betula rodzaj drzew i krzewów z rodziny brzozowatych (Betulaceae), obejmujący około 40 gatunków. Występuje głównie w strefie klimatu umiarkowanego i chłodnego półkuli północnej. Charakteryzuje się smukłą sylwetką i wysokością do 30 metrów. Charakterystyczna, biała lub srebrzysta kora, łuszcząca się poziomymi pasami. Liście o piłkowanych brzegach zwykle trójkątne bądź romboidalne. Kwiaty zebrane w zwisające "kotki", drobne orzeszki z błoniastymi skrzydełkami. To drzewa pionierskie, szybko rosnące i odporne na trudne warunki. Preferują stanowiska słoneczne i gleby o kwaśnym odczynie. Są cenione w ogrodnictwie za dekoracyjny wygląd, szczególnie zimą, gdy ich biała kora kontrastuje z otoczeniem. Drewno znajduje zastosowanie w meblarstwie i jako opał. Sok, pozyskiwany wczesną wiosną, ma właściwości lecznicze. Liście i kora są wykorzystywane w ziołolecznictwie. W kulturze słowiańskiej brzoza symbolizuje wiosnę, odrodzenie i czystość. Jest często motywem w sztuce i literaturze.