(łac. Melissa officinalis) wieloletnia bylina z rodziny jasnotowatych (łac. Lamiaceae), ceniona za swoje właściwości lecznicze, kulinarne i ozdobne. Osiąga wysokość od 30 cm do 1 m, z wzniesionymi, rozgałęzionymi łodygami. Charakteryzuje się owalnymi, jasnozielonymi liśćmi o delikatnie ząbkowanych brzegach i intensywnym, cytrynowym aromacie. Kwitnie od czerwca do września, tworząc drobne, jasnożółte kwiaty zebrane w nibyokółki. Jest rośliną miododajną, przyciągającą pszczoły i motyle do ogrodu. Uprawiana jest zarówno w ogrodach, jak i w doniczkach. Preferuje stanowiska słoneczne lub półcieniste oraz żyzne, lekkie i wilgotne gleby. Jest umiarkowanie mrozoodporna. W ziołolecznictwie ceniona jest za swoje właściwości uspokajające, przeciwbakteryjne oraz wspomagające trawienie. W kuchni doskonale sprawdza się jako przyprawa do sałatek i napojów, nadając im orzeźwiający smak. W kosmetyce znajduje zastosowanie w produkcji tonizujących kąpieli oraz innych kosmetyków pielęgnacyjnych. W ogrodnictwie jest popularną rośliną ozdobną, często sadzoną obok warzyw, pełniąc również rolę towarzyszącą.