KLON POLNY

(łac. Acer campestre) to rodzime drzewo liściaste z rodziny mydleńcowatych, występujące w Polsce. Jest to najmniejszy i rzadziej spotykany gatunek klonu w naszym kraju, dorastający zazwyczaj do 10-15 metrów wysokości, chociaż w sprzyjających warunkach może osiągnąć nawet 25 metrów. Drzewo wyróżnia się zaokrągloną, gęsto ugałęzioną koroną oraz krótkim, często krzywym pniem. Liście są 3-5 klapowe, ciemnozielone, lekko lśniące na wierzchu, a od spodu szarozielone. Mają długość 5-8 cm i szerokość do 10 cm, a jesienią przebarwiają się na intensywnie żółty kolor. Kora brązowoszara, prostokątnie spękana, często z licznymi skorkowaceniami. Drobne, żółtozielone kwiaty, pojawiające się w maju, równocześnie z rozwojem liści. Owoce to podwójne skrzydlaki z płaskimi orzeszkami i skrzydełkami o długości 3-4 cm, ustawionymi pod kątem niemal 180°. Jest gatunkiem mało wymagającym, odpornym na trudne warunki środowiskowe, w tym suszę i zanieczyszczenia powietrza. Preferuje stanowiska słoneczne do półcienistych oraz gleby żyzne, umiarkowanie wilgotne, o odczynie obojętnym do lekko kwaśnego. Dzięki swojej odporności i adaptacyjności, chętnie wykorzystywany w nasadzeniach miejskich, parkach oraz ogrodach przydomowych. Sprawdza się w roli drzewa alejowego wzdłuż dróg i deptaków, elementu żywopłotów i ekranów przeciwwiatrowych, a także jako soliter lub część grup drzew w kompozycjach ogrodowych. Gatunek ceniony w polskiej dendroflorze, łączący walory estetyczne z wysoką odpornością na niekorzystne warunki środowiskowe, co czyni go popularnym wyborem do użytku w terenach zieleni miejskiej oraz prywatnych ogrodach.