OLIWNIK

(łac. Elaeagnus) rodzaj krzewów i drzew z rodziny oliwnikowatych, obejmujący około 40-90 gatunków. Rośliny te charakteryzują się wysokością od 1 do 7 m, rzadko osiągając do 14 m. Liście skrętoległe, często srebrzyste od spodu, o kształcie lancetowatym lub jajowatym. Kwiaty małe, białe, kremowe lub żółte, intensywnie pachnące. Owocami są nibypestkowce – u niektórych gatunków suche i srebrzyste, u innych mięsiste i czerwone. Rośliny są kserofityczne i halofityczne, co oznacza, że dobrze znoszą suszę oraz zasolenie gleby. Dzięki symbiozie z promieniowcami w brodawkach korzeniowych, rosną na ubogich glebach. Znajdują szerokie zastosowanie jako ozdobne w ogrodach, parkach, zieleni miejskiej, a także w tworzeniu żywopłotów i szpalerów. Służą również do rekultywacji terenów przemysłowych i umacniania skarp. Dodatkowo są roślinami miododajnymi, a niektóre gatunki wykorzystywane są jako rośliny owocowe. Są łatwe w uprawie, mało wymagające, preferują stanowiska słoneczne lub półcieniste oraz gleby lekkie i przepuszczalne. Dobrze znoszą zanieczyszczenia powietrza i są odporne na mróz. Ciekawostką jest zdolność niektórych gatunków, do wiązania azotu z powietrza, eliminując tym samym potrzebę nawożenia. Owoce są bogate w witaminę C i mikroelementy, a liście i kwiaty wykazują właściwości antyoksydacyjne.