(Thuja orientalis), znany również jako biota wschodnia, czyli gatunek rośliny iglastej z rodziny cyprysowatych (Cupressaceae). To wolno rosnące, niewielkie drzewo lub duży krzew, osiągające zazwyczaj wysokość do 8-10 metrów. Charakteryzuje się regularnym, jajowatym pokrojem i wachlarzowato rozgałęzionymi, wzniesionymi gałązkami. Liście mają postać drobnych, miękkich łusek, zielonych z obu stron, bez charakterystycznego woskowatego nalotu. Roślina tworzy niepozorne kwiaty męskie oraz charakterystyczne, jajowate szyszki żeńskie, które dojrzewając brunatnieją i drewnieją. Preferuje ciepłe, zaciszne i słoneczne stanowiska oraz przepuszczalne, wapienne, umiarkowanie wilgotne podłoże. Jest umiarkowanie mrozoodporny, znosi temperatury do około -18/-20°C. Gatunek ten jest popularnie uprawiany jako roślina ozdobna, szczególnie ceniony w nasadzeniach żywopłotowych. Wymaga regularnego podlewania i nawożenia, zwłaszcza w okresie intensywnego wzrostu.