(łac. Acer tataricum) to wszechstronny gatunek drzewa lub krzewu z rodziny mydleńcowatych, ceniony za swoje walory ozdobne i adaptacyjne. Dorasta do wysokości 4-12 metrów, tworząc nieregularną, ażurową koronę o szerokości podobnej do wysokości. Charakteryzuje się nisko ugałęzionymi pędami o purpurowobrązowej barwie. Liście jajowate, zazwyczaj trójklapowe lub trójdzielne, o długości do 8 cm. Mają ciemnozieloną barwę, są błyszczące i często ozdobione białymi lub różowymi plamkami. Jesienią liście przybierają spektakularne odcienie od łososiowego przez pomarańczowy aż po intensywnie karminowy, co nadało mu przydomek "klon ognisty". Drobne, białe lub żółto-zielone kwaity, zebrane w kwiatostany liczące około 50 sztuk. Pojawiają się na przełomie maja i czerwca, wydzielając przyjemny zapach i przyciągając pszczoły, co czyni go cenną rośliną miododajną. Owoce to charakterystyczne skrzydlaki, początkowo czerwonawe, później zielone, a po dojrzeniu brązowe. Wyróżnia się wysoką odpornością na trudne warunki środowiskowe. Jest mrozoodporny, znosi suszę oraz zanieczyszczenia powietrza. Dobrze radzi sobie na różnych typach gleb, preferując stanowiska słoneczne lub półcieniste. Ze względu na swoje właściwości, jest często wykorzystywany w terenach zurbanizowanych, parkach, ogrodach oraz jako element zieleni osiedlowej. Jego drobne liście skutecznie oczyszczają powietrze z zanieczyszczeń gazowych i pyłowych. Jest łatwy w uprawie i pielęgnacji. Dobrze znosi cięcie, co pozwala na formowanie go zarówno jako drzewa, jak i krzewu. Jest również wykorzystywany do tworzenia żywopłotów. Ze względu na swoje niewielkie wymagania i wysoką odporność, jest idealnym wyborem dla początkujących ogrodników oraz do nasadzeń w miejscach, gdzie inne gatunki mogłyby mieć trudności z adaptacją.